Droga do Guantanamo / Road to Guantánamo, The (2006)

Dzięki ogromnej wszechstronności kina, duży ekran przyciąga niezliczoną ilość ludzi, którzy wydając na całym świecie miliony pieniędzy, kręcą całą koniunkturą olbrzymiej kinematografii.

Patrząc na ilość różnorakich gatunków filmowych, często zastanawiamy się, czy ta ciągle rosnąca liczba jest tak naprawdę potrzebna. Może wystarczyłoby kilka, zamiast kilkudziesięciu rodzajów i wtedy kinomaniak nie miałby takiego problemu z ich wyborem. Według mnie takie zróżnicowanie jest jednak jak najbardziej potrzebne, bo każdy z nas jest inny, a duży wybór daje większe możliwości poznawcze i przyczynia się do poszerzania horyzontów.

Pośród ogromu komedii, horrorów, dramatów czy sensacji, obrazy z gatunku dokumentu fabularyzowanego są bardzo rzadkim zjawiskiem sal typowych kin komercyjnych. Głównie spowodowane to jest brakiem zainteresowania ze strony przeciętnego widza, który w większości woli idiotyczną komedię, niż łyk prawdy z historii współczesnego świata. Dlatego takie obrazy, jak Droga do Guantanamo, to rodzynek filmowy, który powinien otworzyć drogę innym dokumentom tego typu, w celu lepszego poznania otaczającej nas rzeczywistości.

Reżyserem opisywanego dokumentu jest Anglik – Michael Winterbottom, który pracował przy produkcji takich filmów jak Kodeks 46, 9 songs czy kontrowersyjny i dosłowny w swojej treści obraz pod tytułem Aleja Snajperów, ukazującym dramatyczne wydarzenia wojny w Bośni. Wszystkie te dzieła były niekonwencjonalne, dlatego po kolejnym można się spodziewać czegoś wyjątkowego, zapewne zaskakującego i przesyconego najprawdziwszą rzeczywistością.

Historia nawiązuje do wydarzeń z 11 września 2001 i ataku Al–Kaidy na Stany Zjednoczone. Czterech brytyjskich muzułmanów wyjeżdża jesienią 2001 roku do Pakistanu, gdzie jeden z nich ma wziąć ślub z kobietą, której tak naprawdę nie zna. Według obrzędów muzułmańskich dziewczynka od razu po urodzeniu zostaje przeznaczona danemu mężczyźnie i tak właśnie jest w tym przypadku. Po przybyciu wędrowców do ojczyzny, okazuje się, że sąsiadujący Afganistan został zaatakowany przez wojska sprzymierzone, pod banderą Stanów Zjednoczonych. Panowie żądni przygód, a w szczególności chętni do pomocy na gruncie cywilnym uciśnionym sąsiadom, ruszają nieświadomi konsekwencji, jakie niesie podjęcie takowej decyzji. W stolicy Afganistanu, Kabulu, gdzie toczyły się najbardziej zażarte walki, jeden z nich ginie, a pozostała trójka trafia do kilkuletniej niewoli, w której oprawcy – Amerykanie, stają się katami rozdającymi karty życia. Wszyscy więźniowie trafiają do bazy wojskowej Guantanamo na Kubie, gdzie ich świat zamienia się w prawdziwe piekło na ziemi. Poniżani, bici, głodzeni, przetrzymywaniu w nieludzkich warunkach stają się niewinnymi ofiarami amerykańskiego systemu. Cierpią przez swoje pochodzenie, chociaż nic nie mieli wspólnego ze zbrodniami popełnionymi przez prawdziwych terrorystów. Ich muzułmańskie korzenie stały się pretekstem do powiązania ich z Al–Kaidą, którą tak naprawdę znali tylko ze słyszenia.

Film jest prawdziwą historią „trójki z Tipton” – Shafiq Rasul, Asif Iqbal i Ruhel Achmed, którzy przez swoje pochodzenie trafili w miejsce, gdzie czas się zatrzymał, a ból i cierpienie stały się chlebem powszednim. Nie ma tutaj przebarwień historycznych, faktów wyssanych z palca. Ta opowieść wydarzyła się naprawdę, a jej uczestnicy starają się słowami przekazać widzowi zaistniałe sytuacje. Jednak żadne słowa czy gesty nie są w stanie oddać przeżyć, które dotknęły uczestników tej bezdusznej walki. Reżyser Drogi do Guantanamo otrzymał nominację do Złotego Niedźwiedzia na festiwalu w Berlinie w 2006 roku. Szkoda, że jednak ta nagroda do niego nie trafiła, bo na pewno na nią zasłużył. Stworzył obraz prawdy, od której jesteśmy coraz częściej izolowani. Jesteśmy karmieni fałszywą propagandą polityczną. Aby tego uniknąć, należy obejrzeć ten film, pomimo że jest inny od większości produkcji filmowych, a to jest jego dużym atutem.

Tytuł oryginalny: Road to Guantánamo, The
Reżyseria: Mat Whitecross, Michael Winterbottom
Zdjęcia: Marcel Zyskind
Muzyka: Molly Nyman, Harry Escott
Produkcja: Wielka Brytania
Gatunek: Dramat
Data premiery (Świat): 14.02.2006
Data premiery (Polska): 02.02.2007
Czas trwania: 95 minut
Obsada: Farhad Harun, Riz Ahmed, Arfan Usman, Steven Beckingham, Shahid Iqbal, Nancy Crane, Sher Khan