Ostry dyżur / ER (1994-2009) [RECENZJA]

W każdym miejscu na świecie i każdego dnia zdarzają się wypadki, w których giną ludzie. Wszędzie i o każdej porze ludzie umierają z różnych powodów, czy to na skutek ciężkich obrażeń, powikłań pooperacyjnych, z powodu nieuleczalnej choroby. Lekarze mają za zadanie ratować takich ludzi. Wiedzą, że każde życie jest cenne i robią wszystko co mogą, by jak najdłużej utrzymać człowieka przy życiu. Nie są jednak cudotwórcami i nie mogą uratować każdego. Lekarz to bez wątpienia jedna z najtrudniejszych i najbardziej stresujących profesji świata. W tym zawodzie przetrwają ludzie silni i wytrwali. Do wykonywania tej pracy, szczególnie chirurga, nie wystarczą umiejętności i wiedza zdobyte na studiach -potrzeba jeszcze ogromnej cierpliwości.
Kiedy do szpitala przybywa nowy stażysta, młody i niedoświadczony John Carter, sprawia wrażenie nierozgarniętego i chyba nikt nie podejrzewa, że ten młody lekarz przetrwa tak długo. Jego bardziej doświadczeni współpracownicy wcale mu nie pomagają – na każdym kroku sprawdzają jego cierpliwość, przydzielając mu często stresujące i niewdzięczne zadania. Niemal w każdej firmie, w każdej pracy, zdarzają się konflikty pomiędzy pracownikami, a szefowie często bywają niemili. W tym serialu także nie zabraknie konfliktów. Znalazło się też miejsce na problemy osobiste pracowników szpitala. W związku z tym akcja często przenosi się na miasto lub do domów głównych bohaterów. Lekarze też są ludźmi i mają dużo problemów: brak pieniędzy, macierzyństwo, rozwody, konflikty rodzinne (siostra-narkomanka, ojciec-oszust itp.), ale bywają też w dobrym humorze, umawiają się na randki, chodzą na imprezy. Odcinków jest ponad trzysta, więc każdy z aktorów otrzymał szansę pokazania swojej charyzmy i talentu – niestety tylko George Clooney odniósł sukces w produkcjach kinowych. Duża ilość odcinków sprawiła także, że podjęto mnóstwo życiowych tematów, pokazano pacjentów cierpiących na niemal na wszystkie istniejące choroby lub takich, którzy ulegli wypadkom każdego rodzaju. Lekarze posiadają różne cechy charakteru – niektórzy pracują po to, by móc awansować i więcej zarabiać, inni przejmują się pacjentami. Poznają oni wielu pacjentów z problemami – niektórzy ograniczają się do wykonania zabiegów medycznych, inni lubią porozmawiać i doradzić, jak należy postąpić w trudnej sytuacji.

Pomysłodawcą serialu jest pisarz Michael Crichton, który ma za sobą studia medyczne. Możliwe więc, że wymyślając bohaterów obdarzył ich cechami lekarzy, których poznał osobiście. Przypadki medyczne oraz sposoby ich leczenia także wyglądają wiarygodnie. Dzięki temu ma się wrażenie obserwowania prawdziwych lekarzy przy pracy. Tym bardziej, że twórcy serialu nie oszczędzają widzom okropności – pacjenci krwawią, wymiotują, nie obejdzie także bez scen porodu. Nawet jeśli scenarzyści przedstawiają poważne problemy, to robią to z minimalną ilością patosu i sentymentalizmu, wprowadzając nawet odrobinę humoru. Nie widziałem chyba nawet jednej trzeciej z ponad trzystu odcinków serialu, ale to wystarczyło, by polubić serial bardziej od słynnego Dr. House’a (House, M.D., 2004-10). Jednak po obejrzeniu kilku odcinków House’a ma się wrażenie, że w Ostrym dyżurze brakuje zespołu diagnostów.

Personel szpitala:
pierwsza ekipa – Anthony Edwards (dr Mark Greene), George Clooney (dr Doug Ross), Sherry Stringfield (dr Susan Lewis), Noah Wyle (dr John Carter), Eriq La Salle (dr Peter Benton), Laura Innes (dr Kerry Weaver), Julianna Margulies (Carol Hathaway), Gloria Reuben (Jeanie Boulet), Maria Bello (dr Anna Del Amico), Alex Kingston (dr Elizabeth Corday), Kellie Martin (Lucy Knight), Glenne Headly (dr Abby Keaton), Jorja Fox (dr Maggie Doyle), Omar Epps (dr Dennis Gant), Matthew Glave (dr Dale Edson), John Aylward (dr Donald Anspaugh), William H. Macy (dr David Morgenstern)
druga ekipa – Paul McCrane (dr Robert Romano), Goran Visnjic (dr Luka Kovac), Maura Tierney (Abby Lockhart), Michael Michele (dr Cleo Finch), Erik Palladino (dr Dave Malucci), Ming-Na (dr Jing-Mei Chen), Mekhi Phifer (dr Gregory Pratt), Sharif Atkins (Michael Gallant), Parminder Nagra (dr Neela Rasgotra), Linda Cardellini (Samantha Taggart), Shane West (dr Ray Barnett), Scott Grimes (dr Archie Morris), John Stamos (dr Tony Gates), Leland Orser (dr Lucien Dubenko), David Lyons (dr Simon Brenner), Angela Bassett (dr Cate Banfield)
w pozostałych rolach (w kolejności alfabetycznej): Michael Beach (Al Boulet), Abraham Benrubi (Jerry Markovic), Lisa Nicole Carson (Carla Reece), Laura Cerón (Chuny Marquez), Ron Eldard (Ray 'Shep’ Shepard), Christine Elise (Harper Tracy), Mariska Hargitay (Cynthia Hooper), Christine Harnos (Jennifer Greene), Kathleen Wilhoite (Chloe Lewis), Yvonne Zima (Rachel Greene) i inni

* Ciekawostka: aktorzy Laura Innes, Paul McCrane i Anthony Edwards zajmowali się także reżyserowaniem niektórych odcinków.

Tytuł oryginalny: ER
Reżyseria: Rod Holcomb (m.in. odc. pilotowy i finałowy), Mimi Leder, Félix Enríquez Alcalá, Christopher Chulack, Lesli Linka Glatter Richard Thorpe, Jonathan Kaplan i in.; scenariusz: John Wells, Lydia Woodward, Paul Manning i in.
Pomysł serii: Michael Crichton
Zdjęcia: Richard Thorpe i in.
Muzyka: Martin Davich; temat muzyczny z czołówki: James Newton Howard
Produkcja: USA
Gatunek: Dramat obyczajowy
Liczba sezonów: 15 sezonów, 333 epizody po ok. 45 minut
Obsada: patrz 'Personel szpitala:’