Joker (Batman, Mroczny Rycerz)

Niedawna premiera „Mrocznego Rycerza” wskrzesiła niejako kultową już postać Jokera – bodaj najczarniejszego charakteru w całej sadze o człowieku-nietoperzu. Stworzona ona została przez Billy’ego Fingera, Jerry’ego Robsona i Boba Keana – samego twórcę komiksów o Batmanie. Ta postać nie jest przedstawiona w filmach jednoznacznie. Tim Burton starał się zachować jej karykaturalny charakter, w jego Batmanie z 1989 roku Joker staje się clownem dopiero po nieszczęśliwym wypadku, gdy wpada do kadzi z chemikaliami. W wersji Nolana, bohater został nakreślony jako „zwykły” psychopata, który maluje swoją twarz, by przerażać ludzi, jest to dla niego tylko dodatek, symbol, tak jak dla Batmana strój nietoperza. Joker to swoiste negatywne odbicie człowieka-nietoperza, ten pierwszy jest sługą zła, drugi – dobra.

Psychopata, z szerokim uśmiechem, nie stroniący od zabijania, sadystyczny i przerażający, stał się niezwykłym polem do popisu dla dwóch aktorów odtwarzających jego rolę w pełnometrażowych filmach. Zarówno Jack Nicholson – którego występ mogliśmy podziwiać w pierwszej części Batmana, w reżyserii Tima Burtona z 1989 roku – jak i Heath Ledger – najnowszy czarny charakter z „The Dark Knight” – zapisali się w historii, kreując niesamowicie wyraziste, intrygujące i oryginalne portrety szaleńca.

Pasją Jokera, jego hobby, sposobem na życie, jest zabijanie i kreowanie chaosu, co sprawia mu olbrzymią radość i nie rzadko jest powodem jego spazmatycznego śmiechu. Można powiedzieć, że urodził się, by czynić zło. Delektuje się śmiercią ludzką, zazwyczaj do zabijania używa noży, gdyż wtedy może sprawić więcej bólu, a i cierpienie trwa dużej. Swoje ofiary wybiera starannie, jednak bardzo często zabija bez powodu. Gdy chce swego „wybrańca” bezpośrednio pozbawić życia, używa przedtem swoistej formułki – Joker z 1989 r. mówił: „Czy tańczyłeś kiedyś z diabłem w świetle księżyca?” Ten najnowszy nie ma konkretnego cytatu, ale używa historyjek o psychopatycznym ojcu oraz żonie, która go porzuciła. Nie do końca wiadomo, czy są one prawdziwe.

Joker jest przebiegły, potrafi w łatwy, ale zarazem brutalny sposób, przenieść ludzi na swoją stronę. Dzieje się tak, gdyż jako swych wspólników wybiera niezrównoważonych psychicznie, by w razie złapania przez policję nie mogli go wydać. To postać nad wyraz inteligentna i pomysłowa. Bardzo szybko zdobywa panowanie nad światkiem przestępczym Gotham. Działa bez określonego planu, dzięki czemu jest tak skuteczny i nieobliczalny. W swoich czynach nie ma też celu – pieniędzy czy zemsty – po prostu robi to, bo to kocha.

Chodzi ubrany w fioletowy garnitur. Najbardziej charakterystyczne są jednak jego zielone włosy i twarz: pomalowana na biało, z czarnymi odcieniami na oczodołach, z charakterystycznym, przedłużonym czerwonym kolorem, uśmiechem. Widoczne są tam blizny, choć nie wiadomo do końca, jak one powstały (wnioskując z opowiastek Jokera, być może z ręki jego ojca – pijaka, albo też zrobione samemu w wyniku desperacji). Oczywiście nazwa postaci „Joker” wzięła się ze słynnej karty do gry, w filmach bardzo często pojawia się motyw właśnie z kartą i z pewnością jest to jego znak rozpoznawczy.

Tak naprawdę Joker ma wszystkie cechy, które powinien posiadać kultowy czarny charakter: jest przede wszystkim zły, bezwzględny, nieobliczalny, przerażający, charakterystyczny, oryginalny, tajemniczy.

Bohater: Joker

Płeć: Mężczyzna

Wzrost: Średni

Odtwórca postaci: Jack Nicholson, Heath Ledger

Filmy: Batman, Mroczny Rycerz

Znaki szczególne: Pomalowana twarz, szeroki uśmiech

Zawód: Sługa chaosu